مبادا گرفتار فرقه ها شویم

در مقابل در این آیات با انتظار منفی نیز روبرو می شویم به این معنی که گرفتار شدن به مدعیان دروغین و عرفان های کاذب اصلی ترین اثر منفی انتظار است که مبادا در غیاب امام و در انتظار و عشق امام گرفتار فرقه ها شویم.

در آیات 128 و 129 سوره اعراف مردم به موسی در حال غر زدن هستند و ابراز بی صبری می کنند که پس پیروزی چه زمانی می رسد، در این آیات حضرت موسی اولین چیزی که توصیه می کند استعانت به خدا است که نشان می دهد وقتی امام نداریم و دسترسی به معصوم نداریم، کارهایمان به واسطه غیبت عیب دارد و ناقص است، نمی توانیم خود را میزان و اصلاح کنیم و جامعه الهی نیست، تنها راه مقابله با این وضعیت استعانت از خدا و پناه بردن به خداست.

از خدا کمک بگیرید و در سختی ها صبر کنید و امید به خدا داشته باشید تا سختی را طاقت بیاورید. حضرت موسی می فرماید: صبر کنید که شکی نیست عاقبت خوبی نصیب ما خواهد شد، به این معنی که خدای متعال در این آیات می فرمایند: اگر می خواهید پیروز شوید، صبر کنید چرا که خدای رحمان و رحیم فرموده من متقین را پیروز می کنم، بنابراین حضرت موسی در این آیات می فرماید: صبر کنید چراکه از سوی خدا شکی نیست که عاقبت خوب و نیک است ولی مهم این است که ما خوب هستیم یا نه؟

چرا بعضی ها قلبشان دغدغه ظهور امام (عج) را دارد ولی بعضی ها ندارد، این مساله را می توان از روی رمز عاقبت للمتقین دریافت با این توضیح که کسی می تواند منتظر امام باشد که در قلب و عمل غرق گناه نباشد، کسی که از اهل گناه فاصله دارد، بنابراین اگر کسی که اهل گناه را تحمل کند نمی تواند منتظر باشد.

راه واکسینه کردن قلب

برای اینکه قلب ما بیزار از گناه باشد راه هایی دارد یکی اینکه از جامعه گناهکار فاصله بگیریم اگر دل از گناه کنده شود، متقی شدیم پس ما یقین داریم وعده خدا راست است و عاقبت برای متقین خوب است، برای ظهور ملیت و زبان و مکان مهم نیست فقط تقوا مهم است به طوریکه اگر کسی از دنیا برود و قیام را درک نکند اگر متقی باشد جزو یاران امام عصر خواهد شد. امام صادق (ع) در روایتی می فرمایند: هر کسی می خواهد از یاران امام زمان باشد باید انتظار بکشد و خود را به ورع و تقوا و محاسن اخلاق بیاراید تا بتواند منتظر باشد.

حضرت موسی در ادامه در برابر نق های قومش می فرماید: چه بسا که خدا دشمن شما را هلاک کند و شما را جانشین کند و ببیند شما چه کار می کنید، همین مساله درباره جامعه ما اتفاق افتاد ما منتظر جانشینی امام هستیم تا امام وارث زمین شود، بنابراین، یک موقعیتی برای ما پیش آمد، زمان شاه را می دیدیم و انتقاد می کردیم که ظالم هستند خداوند این موقعیت را برای ما قرار داد تا جامعه اسلامی را درک کنیم و اگر الان کسی ظلم می کند و از موقعتی که دارد به نفع خودش استفاده می کند اینجا این مساله تحقق پیدا می کند.

هر کس از هر پستی که دارد در جامعه اسلامی این جانشینی براش پیش آمده که یک فرصت است و اگر امتحانمان را خوب پس دادیم و ظرفیتش را داشتیم که نشان می دهد لیاقت جامعه امام زمان (عج) را داریم که جز یارانشان باشیم و نقشی در پیروزی قیام داشته باشیم ولی اگر اینجا نتوانستیم ظرفیت داشته باشیم و سواستفاده کردیم چطور می توانیم جواب امام زمان (عج) را بدهیم؟

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که آیا می شود کسی دشمن ستیزی گناه ستیزی نداشته باشد و بتواند با دشمن کنار بیاید و دوستی کند و استقامت و ایستادگی در راه برقراری جمهوری اسلامی نداشته باشد، آیا این فرد می تواند استقامت در حکومت امام زمان داشته باشد ما باید تکلیف خودمان را روشن کنیم آیا ما دنبال امام (عج) هستیم یا دنبال منافع خود هستیم، بنابراین کسی که برای خدمت قدم بر می دارد و هر تصمیمی می گیرد برای این است که یک گام به اعتلای حکومت دینی کمک کند می تواند منتظر واقعی باشد.

اگر کسی دغدغه مردم را ندارد و فقط فکر خودش است و تمام تلاش خود را می کند برای اینکه مشهور شود ولی در حرف فقط ادعا می کند که من طرفدار مردم هستم و در خدمتش صادق نیست نمی تواند منتظر امام (عج) باشد چرا که یکی از ابعاد انتظار این است که ظلم را در دنیا می بینیم که حق به حقدار نمی رسد ولی راحت و به فکر خود هستیم و کاری نمی کنیم پس نباید فکر کنیم که می توانیم از یاران امام (عج)‌باشیم.

یکی دیگر از وظایف منتظران این است که ما فکر می کنیم مذهبی بودن به یک سری نشانه های ظاهری است اما یکی از مسائلی که ائمه (ع)‌ سفارش کردند کوشش در راه رفع مشکلات مردم و دغدغه مردم را داشتن مثل شهید چمران آدم هایی که کافی بود می فهمیدند کسی مشکل دارد دنبال کار مردم را می گرفتند.

نقطه شروع این است که باید کوشش کنیم با نفس بجنگیم، در سطح خود زحمت بکشیم و دغدغه جامعه مسلمان را داشته باشیم، نکته بعدی تقیه کردن است یعنی پنهان کاری، از ترس دشمن پنهان کاری کردن، مهم این است بتوانیم جوری که خطر دشمن را کم کنیم دشمن را به زانو در بیاوریم، در شرایط امروز در منطقه باید به تقیه توجه کنیم لازم نیست هر کس امکان دستیابی به بلندگو دارد همه چیز در سرش را بگوید ما نباید برای خودمان دشمن سازی کنیم و دشمن دروغین برای خود درست کنیم در حالی که دشمن داریم.

بهانه به دست دشمن ندهیم

ما نباید بهانه را به دست دشمن بدهیم، تقیه یک تاکتیک مبارزاتی ائمه بود، به طوریکه سفارش شده اسم امام زمان را نباید ببریم، اسم ایشان را حجت بن الحسن عسکری می گفتند بنابراین از آن زمان تا حال حاضر ما موظف هستیم که تقیه را رعایت کنیم

یکی دیگر از کارهایی که باید به عنوان وظیفه شیعه رعایت کنیم این است که بار سنگینی را بر دوش خاندان رسول خدا (ص)‌نیندازیم، جوری رفتار نکنیم که مردم از ائمه (ع) که بازوان دین و قرآن و آغوش های باز خدا بر روی زمین هستند رو برگردانند و بگویند اگر شیعه بودن این است همان بهتر که ما شیعه نباشیم نکند که مسئولیت رو برگردانی از ائمه (ع) را ما به گردن بگیریم

عشق ائمه (ع) که در وجود ما است برای این است که حق آنها را ادا کنیم، خوب رفتار کنیم تا مردم با روی باز با ما برخورد کنند نه اینکه بد باشیم، بی نظم و بد خلق باشیم و مردم از ما روی برگردانند به طور کل رفتار ما معیاری برای سنجش دین نشود.

کم بودن برای مردم را به گردن رهبران معصوم نیندازیم و با بی تفاوتی هایمان مردم را از دین مایوس کنیم، مسئولیت هایمان را به گردن امام (ع) نیندازیم به این معنی که امام زمان می آیند و کارها را راه می اندازد، همه بار زحمت را بیندازیم به جامعه امام زمان

یکی از وظایف ما در برابر فرج حضرت ولی عصر (عج) نصرت است، ما باید جوری زندگی کنیم که آمادگی نصرت امام (عج) را داشته باشیم نه اینکه باری باشیم بر دوش امام، یکی از  راه های مقاومت در برابر گناه فاصله گرفتن از گناه و زندگی و همنشینی با متقیان است باید ببینم اهل تقوا در برابر گناه مقاومت می کنند.