تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
پاسخ: از آنجا كه خداوند اولیای خود را دوست دارد، لذا اگر خلافی كنند، فوراً آنان را با قهر خود می گیرد تا متذكّر شوند، چنانكه خداوند در قرآن می فرماید: اگر پیامبر سخنی را كه ما نگفته ایم به ما نسبت دهد، با قدرت او را به قهر خود می گیریم: «وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ» [1]و همچنین اگر مؤمنین خلافی كنند، چند روزی نمی گذرد مگر آنكه گوشمالی می شوند.
امّا اگر نااهلان خلاف كنند، خداوند به آنان مهلت می دهد و هرگاه مهلت سرآمد، آنان را هلاك می كند: «وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِم مَّوْعِدًا»[2]و اگر امیدی به اصلاحشان نباشد، خداوند حسابشان را تا قیامت به تأخیر می اندازد و به آنان مهلت می دهد تا پیمانه شان پر شود. «إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ».[3]
به یك مثال توجه كنید:
اگر قطره ای چای روی شیشه عینك شما بریزد، فوراً آن را پاك می كنید.
امّا اگر قطره ای چای روی لباس سفید شما بچكد، صبر می كنید تا به منزل بروید و لباس خود را عوض كنید.
و اگر قطره ای روی قالی زیر پای شما بچكد، آن را رها می كنید تا مثلاً شب عید به قالی شویی ببرید.
خداوند نیز با هركس به گونه ای رفتار می نماید و بر اساس شفّافیّت یا تیرگی روحش، كیفر او را به تاخیر می اندازد. [4]
پی نوشت :
1. سوره حاقّه، آیه 44- 45
2. سوره كهف، آیه 59
3. سوره آل عمران، آیه 178
4. محسن قرائتی، پرسشهای مهم پاسخهای كوتاه، ج1، ص18.
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
