۱- گفتارشان راست است.

۲- پوشش آنها ميانه روي و راه رفتنشان تواضع و فروتني است.

۳- چشم خود را از آنچه خدا براي آنها تحريم نموده پوشيده اندو گوش هاي خود را وقف شنيدن علم و دانش سودمند ساخته اند.

۴- در بلا و آسايش حالشان يكسان است و تحولات آنها دگرگون نميكند.

٥- خالق و افريدگار در روح و جانشان، بزرگ جلوه كرده[پس] غير خدا در نظرشان كوچك است.

٦- ارواحشان عفيف و پاك است.براي مدتي كوتاه در اين جهان صبر و استقامت ورزيدند و راحتي بس طولاني به دست آوردند.

٧- دنيا خواست، آنها را بفريبد ولي آنها فريبش را نخوردندو آن را نخواستند.

٨- در شب همواره بر پا ايستاده اند.

٩- قرآن را شمرده و باتدبير تلاوت ميكنند و با آن جان خويش محزون ميسازنهد و داروي درد خود را از آن ميگيرند.

۱۰- آنها در پيشگاه خدا به ركوع ميروندو جبين و دست و پا به هنگام سجده بر خاك مي سايند.

۱۱- از اعمال اندك خويش خشنود نيستندو اعمال فراوان خود را زياد نمي بينند.

۱۲-آنان خويش را نتهم مي سازندو از كردار خود خوفناكند.

۱۳- آنان در دين نيرومند، نرمخو و دور انديش با ايماني مملو از حرص در كسب دانش و داراي علم توأم با حلم و ميانه رو، در حال غنا

۱۴- در عبادت خاشع

۱٥- در عين تهيدستي آراسته

۱٦- در شدائد بردبار

۱٧- هر گاه نفس، او را د رانجام وظايفي كه خودش ميل ندارد سركشي كند او هم از آنچه دوست دارد محرومش مي سازد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: